Mauricio Lima 2010 yılı Time dergisi yılın fotoğrafçısı ödülüne layık görülmüştür. Bu ödülü de aşağıda bulunan afganistan fotoğrafları ile elde etmiştir.

2010 baharının ikibuçuk ayında Mauricio Lima Afganistandaki savaş bölgelerini taradı. Marjah Helmand bölgesindeki ABD deniz piyadeleri ile 4 hafta ve kendi başına bir aydan fazla süre dolaştı. Kabil kentinin dışında yerel bir şöfor ile bu zamanını harcadı. Bu fotoğraf ABD Deniz piyadeleri ile beraber iken çektiği bir tutukluya aittir.

Bu fotoğrafta buzkashi oynayan afganlıları görebilyoruz. 12 yıllık profesyonel fotoğrafçılık yaşantısına, Brezilya da bir spor gazetesinde fotoğrafçı olarak başladı. 10 yıl kadar çalıştıktan sonra AFP ‘ye katıldı. Sao Paulo merkezli olmak kayıdya, Latin Amerika, Irak, ve orta doğuda çeşitli projelerde çalıştı.

“Afganistana gelmeden önce terel ve kültürel konularda bir çok araştırma yaptım. herhangi yeni bişey bulmamıştım. Bulduklarım daha önceden arkadaşlarım tarafından güzelce tamamlanmıştı. Bende farklı bir açıdan yaklaşmayı denedim.” der Lima bir söyleşisinde.

Lima, çalışma prensibi olarak ; HCB, Robert Capa ve James Natchwey’e atıfta bulunarak konuya yaklaşırken “görünmezliği” kullanmayı seçer. , “Bu benim yaptığım işin ağırbasan etik tarafıdır, ve fotoğrafta, azmin alıştırma yapması anlamına gelir ” diyor

Lima’nın fotoğraflarındaki şiirsel ve samimi anlatım başka bir yönünden gelmektedir. Yaklaşımı ve kompozisyonu oluşturması, ve kullandığı pastel renkler Henry, Cartier-Bresson’un “Decisive Moment” ını hatırlatmaktadır. Bu pastel renkler Afganistanın kuru, tozlu ve tarihsel yapısını en iyi şekilde anlatmaktadır.

Fotoğraflarında çok az düzenleme yapan Lima, fotoğralrında doğru renkler ve ışığı yakayabilmek için çok uğraştığını söylüyor.Kabil’in eski taraflarında gezerken, gördüğü sahnelerde, Afgan savaşının 10 senesini film şeklinde yaşadığını bildiriyor.

Abd Ordusu ile beraberken tutukluların fotoğraflarını çekebilme şansını sıkça elde edebildi. Fotoğrafta muharebe keşif kolları ile birlikteyken bir tutuklu ile akşam yemeği öncesi durumu değerlendirmiş. Tabi bu fotoğraflar yorumlandığı zaman taraflı görüşler çıkıyor. Genellikle bu tür durumlarda fotoğrafçılar olabildiğince tarafsız kalmaya çalışsalarda içinde bulundukları ortamlardan veya yine içinde bulundukları safların hareketlerinden, tavırlarından etkileniyorlar.

Benim de kişisel görüşüm, bu fotoğrafların içinde bulunulan durumu daha iyi yansıtmaya çalışan ve olan bitenin iyi yönünü gösteren çalışmalar olduğunu düşünüyorum.

Kaldı ki Asker fotorğaflarının hemen hemen hiç birinde olumsuz bir yaklaşım sergilenmiyor.